ΜΕΧΡΙ ΠΟΣΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ «ΑΝΤΕΧΕΙ» ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ;

Υπάρχουν παιδιά που δεν θέλουν να κάνουν τίποτα τα απογεύματα μετά το σχολείο και άλλα που θέλουν να κάνουν... τα πάντα! Εσύ τι πρέπει να σκεφτείς πριν διαλέξεις δραστηριότητες;

«Φέτος θέλω να κάνω cheerleading, ενόργανη, θεατρικό παιχνίδι και να μάθω βιολί», μου ανακοίνωσε στα τέλη Αυγούστου η 8χρονη κόρη μου, ενώ συζητούσαμε για τη νέα σχολική χρονιά που θα ξεκινούσε. «Θα έχεις και Αγγλικά», της θύμισα. «Α ναι! Και Αγγλικά!» μου είπε και αναρωτήθηκε γελώντας: «Πώς θα προλαβαίνω όλες αυτές τις δραστηριότητες;»

«Δεν θα τις κάνεις όλες» της απάντησα αποφασιστικά και άρχισαν οι ακόμα πιο αποφασιστικές διαπραγματεύσεις.

Η φίλη μου η Μαρία, από την άλλη, παραπονιέται που ο γιος της, δύο χρόνια μεγαλύτερος, δεν θέλει να κάνει το παραμικρό. «Αν μπορούσε να μην πηγαίνει και στο σχολείο, θα ήταν η καλύτερή του!» περιέγραψε, λέγοντας πως η ίδια τον πιέζει να ασχοληθεί τουλάχιστον με ένα άθλημα, για το καλό της σωματικής του υγείας.  Της είπα για τη μικρή μου κόρη και μείναμε να κοιταζόμαστε: Τελικά, τι έπρεπε να κάνουμε;

Το παιδί τι θέλει;

Απάντηση στο ερώτημα «πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες να κάνει το παιδί» επιχειρεί να δώσει σε άρθρο του ο Δρ. Michael Ungar, οικογενειακός θεραπευτής και ερευνητής στο Dalhousie University: «Παρόλο που δεν υπάρχει σωστός αριθμός ωρών για τις δραστηριότητες των παιδιών, η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι χρειάζεται να διαπραγματευτούμε μαζί τους και να τα αφήσουμε να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων. Στο κάτω κάτω, το ζήτημα αφορά τα ίδια. Το νωχελικό παιδί που γκρινιάζει στη σκέψη να φεύγει το απόγευμα από το σπίτι για να πάει να παίξει μπάσκετ πιθανότατα κάτι θέλει να μας δώσει να καταλάβουμε σχετικά με το τι χρειάζεται».

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Ο Ungar κάνει λόγο, ωστόσο, για μια λεπτή ισορροπία, καθώς μερικές φορές τα παιδιά χρειάζονται λίγη ενθάρρυνση από τους γονείς για να κάνουν κάτι: «Λίγη παρότρυνση να ασχοληθούν με ένα άθλημα δεν είναι κακή, αρκεί η δραστηριότητα να είναι κάτι που ξέρουμε πως θα αρέσει στο παιδί και που τα καταφέρνει. Οι πολλές δραστηριότητες μπορεί να το εξαντλήσουν. Οι ελάχιστες, από την άλλη, μπορεί να το κάνουν να βαριέται και να το οδηγούν στις οθόνες».

Τι να σκεφτείς πριν επιλέξεις δραστηριότητες με το παιδί σου

Ο Ungar προτείνει ορισμένα σημεία που έχει νόημα να σκεφτείς πριν καταλήξετε μαζί με το παιδί στις εξωσχολικές δραστηριότητες που θα κάνει:

1. Οι οργανωμένες δραστηριότητες αποτελούν μόνο έναν τρόπο για να αναπτυχθούν τα παιδιά σωματικά, ψυχολογικά και νοητικά. Το ελεύθερο παιχνίδι αποτελεί μία εξίσου πολύτιμη πηγή ανάπτυξης ικανοτήτων, όπως η αυτορρύθμιση, η δημιουργικότητα, η ανεξαρτησία και η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Προσπάθησε, λοιπόν, να προσφέρεις στο παιδί ισορροπία ανάμεσα στις ελεύθερες και οργανωμένες ευκαιρίες για παιχνίδι.
2. Όταν δίνεις στο παιδί την ευκαιρία να συμμετέχει σε μία οργανωμένη δραστηριότητα, παρακολούθησε κατά πόσο πραγματικά εμπλέκεται σε αυτή. Δείχνει ενδιαφέρον ή μοιάζει έτοιμο να ανοίξει την πόρτα και να φύγει; Είναι χαρούμενο ή κακόκεφο; Θέλει να μιλήσει αργότερα για όσα έμαθε εκεί ή αρνείται να πει το παραμικρό; Η γλώσσα του σώματός του, επίσης, μπορεί να αποκαλύψει περισσότερα από τα λόγια του.
3. Αναρωτήσου αν η δραστηριότητα που διάλεξες για το παιδί σου ανταποκρίνεται στις ικανότητές του. Μήπως το έβαλες να κάνει κάτι που εσύ θα ήθελες; Ακόμα κι αν εσένα σου άρεσε το βόλεϊ ως παιδί, δεν σημαίνει ότι το παιδί σου πρέπει να παίζει. Ειδικά αν εκείνο προτιμά το μπάσκετ.
4. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες αποτελούν έναν ακόμα τρόπο να αποκτήσει το παιδί εφόδια ζωής. Έχεις επιλέξει, λοιπόν, μία δραστηριότητα που θα το βοηθήσει π.χ. να κάνει φίλους; Να βελτιωθεί σε κάτι (π.χ. κολύμπι;). Στις βόρειες χώρες τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς σκι, σε άλλες περιοχές να ψαρεύουν ή να παίζουν μουσική, γιατί είναι κάτι που συνηθίζει όλη η οικογένεια. Στην Ελλάδα τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς Αγγλικά. Όταν μια δραστηριότητα δίνει στο παιδί να καταλάβει ότι ανήκει κάπου, η προθυμία του να ασχοληθεί με αυτή αυξάνεται.
5. Αν, πάλι, σκέφτεσαι ότι δεν είναι απαραίτητο να κάνει κάποια οργανωμένη δραστηριότητα, μη νιώθεις καθόλου άσχημα γι’ αυτό. Δεν χρειάζεται ολόκληρη η μέρα του παιδιού να είναι οργανωμένη από το πρωί έως το βράδυ. Έχε, όμως, στο μυαλό σου ότι ίσως να μη βρίσκει παρέα για να παίξει όταν π.χ. όλοι οι φίλοι του είναι απασχολημένοι κάθε απόγευμα. Ακόμα και στην παιδική χαρά να πηγαίνει, ίσως βαρεθεί να είναι συνέχεια μόνο του. Και οι οθόνες είναι το τελευταίο καταφύγιο στο οποίο θέλουμε να στρέφονται τα παιδιά.

Βρείτε εδώ τα audio articles που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.

Για να ακούτε τα άρθρα του OW που είναι διαθέσιμα σε ηχητική μορφή, μπορείτε να μας ακολουθήσετε σε Spotify και σε Apple Podcasts.