ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΑΠΩΛΕΙΑ AMBIGUA» ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ

Μια ανάρτηση της Ελένης Ράντου για τα άτομα που πάσχουν με άνοια έγινε viral. Τι σημαίνει πραγματικά ο όρος «απώλεια ambigua»;

Με αφορμή το γεγονός ότι ο Σεπτέμβριος θεωρείται μήνας ευαισθητοποίησης για τη νόσο Αλτσχάιμερ, η αγαπημένη ηθοποιός Ελένη Ράντου προχώρησε σε μία ανάρτηση που έγινε viral μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην «απώλεια ambigua», μία κατάσταση που βασανίζει τα άτομα του περιβάλλοντος των ασθενών με άνοια. Χαρακτηριστικά έγραψε:

«Κάποιος είπε κάποτε ότι όταν αγαπάς κάποιον με άνοια τον χάνεις όλο και περισσότερο κάθε μέρα. Πότε διαγιγνώσκονται, πότε περνάνε από διαφορετικά στάδια, πότε χρειάζονται θεραπεία και πότε πεθαίνουν. Αυτό λέγεται "απώλεια ambigua".

Δεν θα ευχόμουν άνοια σε κανέναν. Καθώς ο εγκέφαλος πεθαίνει αργά, αλλάζει σωματικά και τελικά ξεχνά ποιοι είναι οι αγαπημένοι τους. Μπορεί να καταλήξουν να είναι κατάκοιτοι χωρίς να κινούνται και να μην τρώνε ή να πίνουν…».

Τα εκατοντάδες σχόλια κάτω από την ανάρτησή της από ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε ανάλογη θέση  επιβεβαιώνουν ότι το συναίσθημα του να χάνεις κάποιον, ενώ σωματικά βρίσκεται ακόμα εν ζωή, είναι υπαρκτό και εξαιρετικά επίπονο. Πρόκειται για ένα πραγματικό τραύμα, για μια κατάσταση που συζητιέται τόσο μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, όσο και του γενικού κοινού.

Τι είναι η «απώλεια ambigua»

Η σύμβουλος ψυχικής υγείας με ειδίκευση στη συμβουλευτική πένθους, Νάνσυ Ψημενάτου, μιλά στο OW για αυτή τη «Διφορούμενη/Αμφίσημη απώλεια» ως «μια βαθιά αίσθηση απώλειας και άρα βαθιάς θλίψης που όμως δεν συνδέεται με το θάνατο. Μπορεί να αφορά την απώλεια της συναισθηματικής σύνδεσης ακόμα και όταν υπάρχει φυσική παρουσία, όπως για παράδειγμα στην άνοια ή το Αλτσχάιμερ». Ως εκ τούτου, σημειώνει η ίδια, θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την κατάσταση αυτή και ως «πένθος που παράγει η αποξένωση».

Συμπληρώνει, ωστόσο, ότι «Μπορεί να αφορά οποιαδήποτε σχέση στην οποία είμαστε αποξενωμένοι και δεν υπάρχει η "αίσθηση του κλεισίματος", όπως για παράδειγμα με έναν γονιό ή/παιδί. Ακόμη και η περίπτωση της νοητικής διαταραχής ή του εθισμού ενός αγαπημένου εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία».

Υπάρχουν δύο τύποι απώλειας ambigua

Η κα Ψημενάτου διευκρινίζει ότι υπάρχουν δύο τύποι αυτής της απώλειας: «Όταν υπάρχει απώλεια φυσικής επαφής, αλλά μέσα στις σκέψεις μας κυριαρχεί το άτομο και όταν η φυσική παρουσία υπάρχει, αλλά απουσιάζει η σύνδεση. Αυτός ο τύπος απώλειας δεν επηρεάζει μόνο τα άτομα, αλλά και ολόκληρες κοινωνίες και αυτό έγινε ορατό μέσα στην πανδημία και την αποξένωση».

Τονίζει μάλιστα ότι «επιφέρει μεγάλα επίπεδα στρες και άγχους καθώς το άτομο δεν λαμβάνει την υποστήριξη και τη φροντίδα που χρειάζεται».