Η ΑΝΤΖΕΛΑ ΜΟΛΙΝΑ ΚΟΝΤΡΑΡΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΚΙΑΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΡΥΤΙΔΕΣ ΤΗΣ
Στα 67 της χρόνια, η ισπανίδα ηθοποιός Άντζελα Μολίνα γίνεται το πρόσωπο της ZARA και η γοητεία της μας συνεπαίρνει.
Ηδυπάθεια ασορτί με δροσερά σαρκώδη χείλη, καστανά μαλλιά ως τους ώμους, μάτια που κοιτάνε βαθιά τον συμπρωταγωνιστή… Τι άλλο ήθελε το κοινό για να λατρέψει την Άντζελα Μολίνα στο «Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου»; Μα το ταλέντο φυσικά, που ο Λουίς Μπουνιουέλ οσμίστηκε όταν έστρεψε την κάμερά του στο εικοσάχρονο τότε κορίτσι.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η κάμερα απαθανάτιζε την ξεχωριστή μεσογειακή της ομορφιά. Το 1974 είχε ξεκινήσει η σχέση της με το σινεμά. Ντεμπούτο στο «No matarás» του συμπατριώτη της Φερνάντες Αρδαβίν, Ακολούθησαν μερικές ακόμη ταινίες μέχρι να γίνει το 1977 η Κοντσίτα στο «Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου», η Κλάρα στην «Καυτή σάρκα» του Αλμοδόβαρ, ή η Αννουντσιάτα στην «Καμόρρα»της Βερτμίλλερ – ρόλος για τον οποίο κέρδισε το βραβείο David di Donatello. Όσο για το Βραβείο Γκόγια, για το οποίο είχε προταθεί πέντε φορές, το παρέλαβε ως τιμητικό βραβείο το 2021.
Η Άντζελα Μολίνα απέναντι στον ηλικιακό ρατσισμό
Η Άντζελα Μολίνα Τεχεδόρ –Άνχελα, όπως την προσφωνούν στον τόπο της– γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1955. Οι σημερινές τριανταπεντάρες που κλείνουν ραντεβού για το πρώτο τους μπότοξ ήταν αγέννητες όταν εκείνη χόρευε φλαμένγκο, σπούδαζε υποκριτική ή ξενυχτούσε στα γυρίσματα ταινιών που υπέγραφαν σπουδαίοι Ευρωπαίοι σκηνοθέτες. Το πιθανότερο, μάλιστα, είναι να απορούν πώς η ZARA επέλεξε για τη νέα της καμπάνια μία γυναίκα αυτής της ηλικίας χωρίς «δουλίτσες» στο φιλοτεχνημένο από τον χρόνο πρόσωπό της.
Η απάντηση είναι απλή: Ο Mr Zara συντάχθηκε με την πολιτική του ισπανικού Υπουργείου Υγείας, που τρέχει ήδη μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης για την τρίτη ηλικία ενάντια στον ηλικιακό ρατσισμό, το πολυσυζητημένο «ageism». Σήμερα που η εμμονή με τη νιότη βασιλεύει, η συνεργασία του ισπανικού κολοσσού της μόδας με την Άντζελα Μολίνα γίνεται το βότσαλο στη λίμνη.
«Θα θέλατε να δείτε τη γιαγιά σας με πρόσωπο ψαριού;» Η ρητορική ερώτηση που απευθύνει η Μολίνα στον δημοσιογράφο της EL PAÍS, στο πλαίσιο της συνέντευξης με αφορμή την απόφασή της να γίνει το νέο πρόσωπο της ZARA, δηλώνει και τη θέση της για τις αισθητικές επεμβάσεις.
Η αποδοχή της ωριμότητας γίνεται «της μόδας»;
Χέρια που ο χρόνος έχει σμιλέψει «χορεύουν» φλαμένγκο, ατίθασα μακριά γκριζοκάστανα μαλλιά –αλήθεια, ποιος λέει ότι πρέπει να τιθασεύεις και να κόβεις την κόμη σου όταν μεγαλώνεις;–, πρόσωπο που μαρτυράει τις εμπειρίες μιας ζωής… Η εικόνα της Άντζελα Μολίνα «τυπώνεται» ασπρόμαυρη για την παρουσίαση της «Thirteen Pieces», μιας συλλογής που περιλαμβάνει μινιμαλιστικά ρούχα.
Με αφορμή την αναπάντεχη αυτή συνεργασία, η σπουδαία ισπανίδα ηθοποιός έχει και πάλι το βήμα για να μιλήσει για τη γυναικεία αυτοπεποίθηση και την ενδυνάμωση, αλλά και για τη μητρότητα. Μητέρα η ίδια πέντε παιδιών, που απέκτησε από τους δύο γάμους της, δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή της στο ισπανικό HARPER’S BAZAAR: «Η μητρική αγάπη είναι μεγαλύτερη και από την αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό». Η συνέντευξη βιντεοσκοπήθηκε και κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Ένα άλλο πρότυπο ομορφιάς, που έχει να κάνει με την αποδοχή του χρόνου που περνάει αναδύεται.
Η Άντζελα στην Ελλάδα
Το 2002 η Άντζελα Μολίνα βρέθηκε στο 43ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την προβολή της ταινίας «Το καλοκαίρι της Αννας», της Ζανίν Μεραπφέλ, στην οποία υποδύεται την Άννα, μια Ελληνοϊσπανίδα φωτογράφο. Η γερμανο-ισπανο-ελληνική παραγωγή γυρίστηκε στη Σύμη με τη συμμετοχή πολλών Ελλήνων ηθοποιών.
«Γνώρισα την Ελλάδα για πρώτη φορά και την ερωτεύθηκα. Ένιωσα ότι ήξερα αυτό το μέρος από πριν, παρότι δεν το είχα ξαναδεί. Αισθάνθηκα κοντά στους ανθρώπους του, ένιωσα τη βοήθειά τους, καθώς και ότι ήμουν μέρος του», έλεγε σε συνέντευξή της στην Καθημερινή, λίγο πριν η ταινία βγει στις αίθουσες.
Ποια είναι επιτέλους αυτή η κυρία; Αναρωτιέμαι κι εγώ μαζί σας. Ένας γρίφος ίσως: «Ποτέ δεν αντιγράφω τον εαυτό μου. Ζω μέσα από το όνειρο να είμαι ο άλλος», έχει πει στην EL PAÍS και στη γλώσσα της: «Nunca me copio a mí misma; vivo a través del sueño de ser el otro».