ROAD TRIP ΣΤΑ ΒΑΣΚΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΜΕ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΤΟ ΣΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ

Με ορμητήριο το Σαν Σεμπαστιάν, την πιο φιλική πόλη προς τα άτομα με αναπηρία, επιχειρούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά των Βασκικών Χωριών μέσα από ένα αξέχαστο road trip.

Περάσαμε πέντε ημέρες στο Σαν Σεμπαστιάν, για να ζήσουμε την εμπειρία διακοπών στο πιο σοφιστικέ θέρετρο της Ευρώπης και για το χρησιμοποιήσουμε ως ορμητήριο για ένα road trip στα Βάσκικα Χωριά της ενδοχώρας και της ακτογραμμής.

Η πρώτη αίσθηση φτάνοντας στη Ντονόστια –έτσι αποκαλούν το Σαν Σεμπαστιάν οι ντόπιοι– είναι παράξενα οικεία, ίσως γιατί υπάρχει κάτι ρετρό στην ατμόσφαιρα, βαθιά γαλάζια θάλασσα ολόγυρα, ενώ παράλληλα ο  κοσμοπολιτισμός είναι βουτηγμένος στη βασκική παράδοση. Την ίδια στιγμή η πόλη «μυρίζει» αδιάκοπα Γαλλία.

Το Σαν Σεμπαστιάν είναι η πιο φιλική πόλη προς τα άτομα με αναπηρία

Κάνουμε μια βόλτα στη χρυσαφένια παραλία La Concha, μια από τις πιο όμορφες παραλίες της Ευρώπης, με τέσσερα χιλιόμετρα προκυμαία και διαμορφωμένη με ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους. Βαδίζοντας στην παραλία ανακαλύπτουμε συνθήματα στην άμμο για τη γλωσσική γενοκτονία των Βάσκων. Υπάρχει ακόμα κάτι που βράζει στη Ντονόστια, όπως και σε όλη την περιοχή, παρόλο που έχουν περάσει 12 χρόνια από τότε  που ανακοινώθηκε η παύση της ένοπλης δραστηριότητας της ΕΤΑ και 5 χρόνια από τη διάλυση όλων των δομών και τον τερματισμό κάθε πολιτικής πρωτοβουλίας.

Η υπέροχη παραλία La Concha στον Σαν Σεμπαστιάν. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Η θέα του ωκεανού από τη μια και των καταπράσινων λόφων από την άλλη μάς παρασέρνει εύκολα μακριά από την ιστορία της τρομοκρατίας του τόπου. Υπάρχουν κλειστά ντους, τουαλέτες και αποδυτήρια, όλα προσβάσισμα σε ΑΜΕΑ.

Το αριστοκρατικό θέρετρο, στα βόρεια της Ισπανίας, σχεδόν στα γαλλικά σύνορα είναι γνωστό ως γαστριμαργικός παράδεισος με κοινωνική ευαισθησία, που αποτυπώνεται στις αλλαγές που έχουν συντελεστεί για την ενσωμάτωση και την προσβασιμότητα των ανάπηρων ατόμων στο δομημένο περιβάλλον.

Το Σαν Σεμπαστιάν είναι η πιο φιλική πόλη προς τους ανθρώπους με αναπηρία που έχουμε ποτέ βρεθεί. Το βλέμμα μας  κλέβουν συνεχώς τα αμαξίδια που περιφέρονται στα σοκάκια  και τις λεωφόρους της πόλης και οι άνθρωποι που απολαμβάνουν το ποτό σε κάποιο μπαρ της παραλίας, καθήμενοι στο αμαξίδιό τους, κάνοντας το κλασσικό pintxos hopping (μπαίνεις από μπαρ σε μπαρ και διαλέγεις βασκικά tapas, πίνοντας ντόπιο κρασί).

Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην επίσης αμμουδερή παραλία Ondarreta και ανηφορίζουμε στο Monte Igueldo, στο λόφο-σήμα κατατεθέν της πόλης για να κοιτάξουμε από ψηλά το Σαν Σεμπαστιάν. Αγναντεύοντας, σκεφτόμαστε πως δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι θερινές κατοικίες του Βασιλιά, βρίσκονται εδώ, στο παλάτι Miramar και στο παλάτι Aiete.

Μόδα για άτομα με αναπηρία

Κατηφορίζουμε και ξεκινάμε την περιήγηση στη σύγχρονη πόλη που εκτείνεται κατά μήκος του ποταμού Urumea. Σε κάθε μας βήμα διαπιστώνουμε ξανά και ξανά ότι η ορατότητα των άνθρωπων με αναπηρίες στο Σαν Σεμπαστιάν είναι γεγονός και πως η μόδα και οι καθημερινές απολαύσεις της ζωής στην πόλη είναι απόλυτο και κεκτημένο δικαίωμα τους.

Βιτρίνα με κούκλα σε αναπηρικό αμαξίδιο στο Σαν Σεμπαστιάν. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Η πρώτη βιτρίνα όπου η κούκλα κάθεται σε αμαξίδιο είναι ίσως η πιο τρανταχτή απόδειξη πως η αναπηρία στη Χώρα των Βάσκων δεν είναι ούτε ταμπού, ούτε αποτελεί στίγμα.

Τι θα φας στο Σαν Σεμπαστιάν

Αποφασίζουμε να  κατευθυνθούμε προς το Bar Bergara, βραβευμένο ως ένα από τα καλύτερα pintxos bar της Ισπανίας. Δοκιμάζουμε τη διάσημη τορτίγια με αντζούγιες και τις πιο σοφιστικέ ζεστές μπουκιές ψωμιού με ψαρικά, κρέας, αλλαντικά και σαρδέλες.

Πριν πέσει η νύχτα, παίρνουμε το δρόμο για την Παλιά Πόλη. Χανόμαστε μέσα στα πλακόστρωτα σοκάκια, κάνουμε μικρές αγορές στα ρετρό σικ μαγαζάκια με τα ντιζαϊνάτα αντικείμενα και καταλήγουμε στο La Viña  για να δοκιμάσουμε το πιο φημισμένο βασκικό τσιζκέικ. Πράγματι, η γλυκιά τάρτα τυριού δικαιώνει τη φήμη της.

Έχει φτάσει η ώρα για ένα ποτό. Επιλέγουμε το πλωτό μπαρ του Βασιλικού Ναυτικού Ομίλου, κοιτάζοντας το φως της ημέρας να σβήνει στην πλαζ και τα φωτάκια της πόλης να φωτίζουν τα νερά.

Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο που βρίσκεται μια ανάσα από το στάδιο Anoeta –γνωστό πλέον Ρεάλε Αρένα– στην είσοδο της πόλης. Είναι δύσκολο μέσα στο καλοκαίρι η εύρεση ενός καταλύματος στο κέντρο του σικ θέρετρου εάν κάποιος δεν έχει προνοήσει να κλείσει δωμάτιο αρκετά νωρίτερα. Η επιλογή μας αποδεικνύεται σωστή καθώς εκτός κέντρου είναι ευκολότερο το πάρκινγκ.

Road Trip στα βασκικά χωριά (προς τη μεριά της Γαλλίας)

Το επόμενο πρωί ξεκινάμε τo road trip μας στα Βασκικά Χωριά. Κατευθυνόμαστε στα γαλλοισπανικά σύνορα και στο πιο φινετσάτο χωριό της Χώρας των Βάσκων, στην Hondarribia για τους Γάλλους ή αλλιώς Fuenterabía, για τους Ισπανούς.

Μετά από έναν μεγάλο περίπατο στην παραλία, ανηφορίζουμε στην παλιά πόλη με τον μεσαιωνικό χαρακτήρα, διασχίζουμε αρχοντικά, εκκλησίες και παλάτια και ξαποσταίνουμε για ένα γεύμα στο Tatapas Gastroteka με μια μαγική αυλή που σε ταξιδεύει στο χρόνο.

Τα παραδοσιακά βασκικά σπίτια της Ονταρίμπια. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Προτού αφήσουμε πίσω την καλύτερα διατηρημένη περιτειχισμένη πόλη που φλερτάρει με τη Γαλλία, περιηγούμαστε στη γειτονιά La Marina με τα παραδοσιακά βασκικά σπίτια, με συνεχόμενα ξύλινα μπαλκόνια, στολισμένα με πολύχρωμα λουλούδια και δοκιμάζουμε το διάσημο χειροποίητο παγωτό του La Heladeria.

Μπιαρίτς, η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του σερφ

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και διασχίζουμε οδικώς τα αόρατα σύνορα. Μέσα σε λίγη ώρα βρισκόμαστε στη Γαλλία. Κάνουμε μια στάση στη Μπαγιόν, η οποία μαζί με το Σαν σεμπαστιάν είναι γνωστή ως «Βασκική Ευρωπόλη».

Η πόλη Μπαγιόν στη Γαλλία. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Κάνουμε έναν περίπατο στο ιστορικό κέντρο της γαλλικής πόλης, πίνουμε ένα κοκτέιλ στις όχθες του ποταμού Nive και παίρνουμε τον δρόμο για το Μπιαρίτς, προτού βραδιάσει.

Φτάνουμε στο Μπιαρίτς, που θεωρείται πλέον η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του σερφ. Η νύχτα πέφτει αργά στο βάσκικο θέρετρο της Γαλλίας. Καθόμαστε στη Grande Plage, που είναι ήδη γεμάτη παρέες με μουσικές και μπουκάλια αλκοόλ. Όταν πια έχει για τα καλά βραδιάσει, μπαίνουμε στο διάσημο καζίνο του Μπιαρίτς, ένα κτίριο αρ ντεκό πάνω στην παραλία. Έχει πάει αργά και πρέπει να επιστρέψουμε στο  ξενοδοχείο μας στο Σαν Σεμπαστιάν.

Road Trip στα Βασκικά Χωριά της Ισπανίας

Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στα Βάσκικα χωριά. Επισκεπτόμαστε τη Getaria, ένα ψαροχώρι  με ενδιαφέρουσες αντιφάσεις. Η Getaria φημίζεται για την παραγωγή Txakoli, αλλά και για το φουτουριστικό μουσείο του Balenciaga. Περιηγούμαστε στον κόσμο της υψηλής ραπτικής και έπειτα ξαποσταίνουμε στο Amonamaria, για  καλό αφρώδες κρασί και pintxos  με τσορίθο, χαμόν μαζί με αβγά, σπαράγγια και γαρίδες.

Αγώνας ποδοσφαίρου

Το απόγευμα έχουμε προγραμματίσει να δούμε ένα ποδοσφαιρικό ματς για να έρθουμε σε επαφή με την πιο αυθεντική ιδιοσυγκρασία των Βάσκων. Φτάνουμε στο Eibar, σε ένα άκρως βιομηχανικό χωριό περικυκλωμένο από πράσινα βουνά. Φτάνοντας, αισθανόμαστε πως αγγίζουμε την ψυχή βαθιά της εργατικής τάξης των Ισπανών Βάσκων. Σε αυτό το χωριό, γεμάτο εργοστασιακές μονάδες και εργατικές κατοικίες, οι άνθρωποι μοιάζουν να ζουν για ένα ματς ποδοσφαίρου. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του εγκαταλελειμμένου πλέον Corte Ingles και ανηφορίζουμε προς το γήπεδο. Παίζει Eibar – Alaves. Νιώθουμε πως βρισκόμαστε σε μια πόλη φάντασμα που όταν σιγήσουν οι ιαχές των φιλάθλων, βυθίζεται στην ανυπαρξία.

Κατευθυνόμαστε στo Μutriku σε μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Χώρας των Βάσκων για να δειπνήσουμε. Τρώμε στο Txiriatxo στο λιμάνι και χανόμαστε στα ανηφορικά πλακόστρωτα με τα μεσαιωνικά σπίτια.

Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στο Σαν Σεμπαστιάν, για μια τελευταία βουτιά στην παραλία La Concha, μια τελευταία βόλτα στην Plaza de la Constituciοn για να θαυμάσουμε τα κτίσματα αυθεντικής νεοκλασικής αρχιτεκτονικής και κυρίως το παλιό δημαρχείο, το οποίο τώρα στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και ένα αποχαιρετιστήριο βασκικό ποτό, δηλαδή το μπες-βγες από το ένα μπαράκι στο άλλο, πίνοντας ντόπιο κρασί και δοκιμάζοντας ζεστά ή κρύα ψωμάκια με απίθανους συνδυασμούς.

Δεν καταφέρνουμε να κλείσουμε τραπέζι στο Arzak, που έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των 10 καλύτερων εστιατορίων στον κόσμο, ούτε σε κάποιο από τα μισελενάτα εστιατόρια. Είναι όλα ρεζερβέ μέχρι και τον επόμενο μήνα. Υπάρχει όμως πάντα περιθώριο για εξαιρετικές γαστροεπιλογές στην Παλιά Πόλη.

Δεν είναι τυχαίο πως εδώ βρίσκεται το πρώτο γαστρονομικό πανεπιστήμιο του κόσμου, που λειτουργεί από μια ομάδα κορυφαίων σεφ. Βρίσκουμε μια θέση στη μπάρα του Bar Nestor για να γευτούμε μοναδική chuleta, την πιο τρυφερή μοσχαρίσια μπριζόλα που σερβίρεται τόσο απλά και ταυτόχρονα τόσο αναπάντεχα γευστικά, με κομμένη ντομάτα με αλάτι. Δυστυχώς έχει εξαντληθεί η διάσημη Tortilla με πατάτες του Nestor για την οποία καθημερινά οι ταξιδιώτες σχηματίζουν ουρές.

Το τελευταίο μας ξύπνημα στη Χώρα των Βάσκων έχει τη γλυκιά λύπη του τέλους ενός μοναδικού ταξιδιού. Η πτήση μας είναι αργά το απόγευμα. Στην επιστροφή για το αεροδρόμιο του Μπιλμπάο έχουμε αποφασίσει να επισκεφτούμε ένα χωριό της ακτογραμμής για φαγητό και ένα χωριό της ενδοχώρας για περιήγηση.

H πρώτη στάση είναι στο Lekeitiο, ένα ατμοσφαιρικό ψαροχώρι με τεράστια αλιευτική παράδοση, γνωστό για τους γενναίους κυνηγούς φαλαινών. Τρώμε φρέσκα ψάρια στο Antzarrak, σε ένα ταβερνάκι πάνω στη θάλασσα που μας δικαιώνει.

Στην παραλία του πολύχρωμου ψαροχωριού Lekeitio. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Στάση στη διάσημη πόλη Γκερνίκα

Ο τελευταίος σταθμός μας είναι η Γκερνίκα, για να  συναντηθούμε με την Iστορία.  Κάθε σοκάκι της πόλης κουβαλά βαριές μνήμες χωρίς να χάνει την ελαφρότητα της ύπαρξης που ενισχύεται απαράβατα από ένα ποτήρι txakoli .Στη Γκερνίκα, πόλη διάσημη από τον ομώνυμο πίνακα του Πικάσο, βρίσκεται η βουλή των Βάσκων. Η πόλη ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της μετά τον βομβαρδισμό του 1937 και πλέον έχει τον τίτλο «Πόλη της Ειρήνης» από την Unesco.

Το Δέντρο της Γκερνίκα παραμένει πάντα το σύμβολο των βασκικών νόμων και ελευθεριών και ο πίνακας του Ανδαλουσιανού ζωγράφου φέρει πάντα το αντιπολεμικό μήνυμα στην ιστορία. Κοντοστεκόμαστε για ώρα στην πλατεία μπροστά από το Μουσείο της Ειρήνης. Αυτή είναι και η τελευταίας μας εικόνα προτού αφήσουμε πίσω μας τη Χώρα των Βάσκων.