ΣΕ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟΥΣ;

Έχει νόημα να κάνεις ένα μεγάλο ταξίδι στις διακοπές με τα παιδιά, ενώ αυτά είναι ακόμα μικρά και μπορεί να μη θυμούνται ποτέ τίποτα; Η επιστήμη και η εμπειρία απαντούν.

Σε ποια ηλικία αρχίζουν τα παιδιά να θυμούνται τις διακοπές τους; Ένα καθόλου άστοχο ερώτημα πολλών γονιών, όταν εξετάζουν αν το παιδί τους έχει μεγαλώσει αρκετά για να κάνουν μαζί του ένα «μεγάλο» ταξίδι.

Εύλογα μαμάδες και μπαμπάδες μικρών παιδιών αναρωτιούνται αν έχει νόημα να επενδύσουν σε κάτι που πιθανότατα το παιδί να μην θυμάται ποτέ μεγαλώνοντας. Και έτσι, να είναι σα να μην έχει πάει. Έχουν άδικο; Ίσως.

Τι λέει η επιστήμη

Σύμφωνα με την Dr Amanda Gummer, ερευνήτρια ψυχολόγο που ειδικεύεται στην ανάπτυξη των παιδιών, «η κατάλληλη ηλικία για να αρχίσει μια οικογένεια τα ταξίδια είναι όταν τα παιδιά είναι μεταξύ 5-8 ετών, καθώς τότε θα μπορέσουν να εκτιμήσουν πραγματικά την όλη εμπειρία». Η ίδια προσθέτει, ότι «τα μικρότερα των 5 ετών παιδιά είναι απίθανο να θυμούνται ποτέ αυτές τις διακοπές».

Η Gummer αναφέρει ότι, παρόλο που οι μνήμες των ενηλίκων ξεκινούν από τα 3,5 περίπου έτη, υπάρχει μελέτη του 2017 που αποδεικνύει ότι γύρω στα 5 τοποθετούν οι άνθρωποι τις πρώτες μνήμες διακοπών, ανεξάρτητα από το αν είχαν ταξιδέψει και σε μικρότερη ηλικία. Στην ηλικία αυτή το παιδί αλληλοεπιδρά, μπορεί να κάνει ερωτήσεις και παρατηρήσεις για τα μέρη που θα δει.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Εξάλλου, λέει η ίδια, «πρόκειται για την ηλικία που οι άνθρωποι έχουν πλέον ξεκινήσει το σχολείο και ίσως έχουν συζητήσει εκεί για την έννοια των διακοπών, κάτι που ενισχύει ακόμα περισσότερο το μνημονικό τους».

Ένα ταξίδι, όμως, δεν το κάνεις μόνο για τις αναμνήσεις. Σωστά;

Τι λέει η εμπειρία

Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι γονείς θα συμφωνήσουν περισσότερο με την Erica Reischer, κλινική ψυχολόγο από την Καλιφόρνια, η οποία είναι της άποψης ότι ένα παιδί, όσο μικρό κι αν είναι, έχει πολλά να κερδίσει από ένα ταξίδι, από οποιαδήποτε εξόρμηση μακριά από το σπίτι, δηλαδή.

Όπως λέει η ίδια, «τα ταξίδια αποτελούν εξαιρετικό θεμέλιο για να μάθει το παιδί νέες δεξιότητες ζωής, όπως το πώς να κινείται σε ένα μη οικείο περιβάλλον, πώς να συνδιαλέγεται με ξένους, πώς να ζητά αυτό που θέλει και να προσαρμόζεται σε νέες συνθήκες». Μόνο οφέλη έχουν όλα αυτά για το παιδί, εφόσον έχει τους γονείς στο πλευρό του, τόσο ως πρότυπο όσο και ως προστάτη.

Εξάλλου, συνεχίζει η Reischer, οι έντονες συγκινήσεις που ορισμένα ταξίδια μπορεί να προσφέρουν (είτε πρόκειται για διακοπές στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό) θα μείνουν σίγουρα χαραγμένες στο μυαλό του παιδιού, ακόμα κι αν είναι μικρότερο των 5 ετών. Ο ενθουσιασμός, για παράδειγμα, δεν ξεχνιέται, ακόμα κι αν οι λεπτομέρειες θολώνουν.

ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ.

Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την αντίδραση της πρώτης κόρης μου, όταν λίγο πριν κλείσει τα 4 βρεθήκαμε στη Disneyland (στο πλαίσιο επαγγελματικού ταξιδιού στο Παρίσι). Ήταν τόσο ξετρελαμένη, που δεν περπατούσε, μα χόρευε –σχεδόν πετούσε– κάθε στιγμή της βόλτας μας εκεί! Και αυτό μας έκανε να μη μετανιώσουμε λεπτό ούτε για την κούραση ούτε για τα πανάκριβα εισιτήρια. Όταν επισκεφθήκαμε ξανά το εντυπωσιακό πάρκο στα 11 χρόνια της (και στα 6 της δεύτερής μου κόρης), σίγουρα αποτυπώθηκαν στο μυαλό της περισσότερες εικόνες και απόλαυσε πραγματικά τις εμπειρίες, αλλά ο ενθουσιασμός αυτός είχε χαθεί.

Τελικά, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω και με την Francyne Zeltser, PsyD, ψυχολόγο του Manhattan Psychology Group, όταν λέει ότι «μπορεί μεν τα παιδιά να έχουν περισσότερες αναμνήσεις από τις διακοπές τους στα 9 ή 11 χρόνια, αλλά πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη τι ανάγκες έχουν και οι γονείς. Η καθημερινότητά τους δεν είναι εύκολη και έχει σημασία να κάνουν πράγματα που τους ευχαριστούν με τα παιδιά τους, ακόμα κι αν αυτά δεν θα τα θυμούνται ποτέ».

Στο μυαλό μου, το διάσημο ρητό του Βενιαμίν Φραγκλίνου «μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα» ταιριάζει απόλυτα και στην περίπτωση των διακοπών/ταξιδιών με τα παιδιά. Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και τα παιδιά μας δεν θα είναι για πάντα μικρά, ώστε να τα έχουμε κοντά μας όσο θέλουμε. Αν υπάρχει, λοιπόν, ένα μέρος που θέλετε επισκεφθείτε, όσο μακριά ή κοντά κι αν είναι αυτό, αν έχετε τη δυνατότητα μην το αναβάλλετε: προγραμματίστε το και πηγαίνετε. Κι αν ανησυχείτε ότι τα παιδιά σας μπορεί να μην θυμούνται τίποτε από αυτές τις διακοπές, θα έχετε πάντα τις φωτογραφίες, τα βίντεο και τις δικές σας μνήμες.