ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΟΥ;

Δεν είναι η ευθανασία η μόνη δύσκολη απόφαση που πρέπει να πάρεις αν έχεις σκύλο ή γάτα. Είναι πολλά ακόμη διλήμματα που έρχονται μαζί με το γήρας του αγαπημένου σου κατοικίδιου.

Δύσκολες αποφάσεις και διλήμματα βιοηθικής δεν μπαίνουν μόνο για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έχω είκοσι τέσσερις ώρες στη διάθεσή μου, για να αποφασίσω αν θα στείλω το γέρικο σκυλί μου στο χειρουργικό τραπέζι για μία επέμβαση από την οποία ενδέχεται να μην ξυπνήσει. Και πιστέψτε με: είναι βασανιστικά δύσκολο.

Μη βιαστείτε να σκεφτείτε: «Μα βάζει τον σκύλο στο ίδιο τσουβάλι με τον άνθρωπο;» Δεν συγκρίνω τα ζώα με τους ανθρώπους. Έχασα πρόσφατα τη μητέρα μου και ξέρω. Αλλά τυχαίνει για πολλούς από εμάς οι τετράποδοι σύντροφοι να έχουν «πρόσωπο». Να είναι μέλη της οικογένειας. Αυτό το μοιράζεστε;

Αν ναι, τότε θα καταλάβετε…

Ένας σκύλος που έφερνε τη χαρά

Οι περισσότερες οικογένειες υποδέχονται στο σύστημά τους ένα κατοικίδιο όταν υπάρχουν παιδιά και όταν τα παιδιά αυτά είναι μικρά. Η Λάρα ακολούθησε αυτό τον κανόνα και μπήκε στο σπίτι μας πριν από δώδεκα χρόνια. Κουτάβι ημίαιμο και θεότρελο, που μπλεκόταν στα πόδια των θεότρελων παιδιών μας. Και το σπίτι γέμιζε χαρά. Μεγαλώσαμε όλοι και θα ήταν ωραίο αν το μεγάλωμα δεν είχε το «ταίρι» του: τη φθορά.

iStock

Η Λάρα γέρασε. Καμιά φορά, σπάνια, αν δει κανένα μπαλάκι στον αέρα, ένα ανεπαίσθητο τράνταγμα στο σώμα της δείχνει την επιθυμία της να ξαναμπεί στο νεαρό της σώμα. Όπως κι οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν και απολαμβάνουν τις χαρές της ωριμότητας αλλά, πού και πού θα ήθελαν να φορέσουν το παλιό τους γερό σκαρί.

Το επείγον περιστατικό

Μια μέρα που απολαμβάναμε μαζί τον ήλιο του καλοκαιριού ένας μεγάλος λεκές από αίμα σχηματίστηκε γύρω της. «Από πού; Από πού;» φώναζα έντρομη κάνοντας κι εκείνη να τρομάξει και να φύγει με την ουρά στα σκέλια για να κρυφτεί. Έτσι κάνουν τα σκυλιά για να μην έρθουν σε δύσκολη θέση; Ποιος ξέρει.

«Όγκος» είναι η λέξη που περιγράφει την επιδερμική βλάβη, η οποία αιμορραγεί κάθε τρεις και λίγο και «που θα ήταν καλό να αφαιρεθεί αλλά…» όπως είπε ο κτηνίατρος στην επίσκεψή μας. Και το οικογενειακό συμβούλιο συγκλήθηκε για μία απόφαση «ζωής και θανάτου». Έτσι τη βλέπαμε εμείς τα μέλη του.

iStock

Ο σκύλος δεν έχει διλήμματα

Όταν αποφασίζεις για τον τετράποδο φίλο σου, έχεις μίας καταλυτική δυσκολία: να μπεις στη θέση του. Είσαι άνθρωπος. Κάνεις πολύπλοκες σκέψεις, σταθμίζεις πιθανότητες, βάζεις στη κουβέντα στατιστικές.

Όταν αποφασίζεις για τον τετράποδο σκύλο σου, έχεις κι ένα χρέος: είσαι ο άνθρωπός του. Ο σύνδεσμός του με τον κυρίαρχο κόσμο.

Σε αυτό τον κυρίαρχο κόσμο, ο ρόλος της φύσης περιορίζεται. Τη Λάρα η φύση θα την είχε ξεκάνει δύο χρόνια πριν, όταν έπαθε μία σοβαρή λοίμωξη. Προσπαθώ λοιπόν να πετύχω τον στόχο, να φρενάρω τη φύση, να κρατήσω τον σκύλο μου για λίγο ακόμη στη ζωή.

«Αν χειρουργηθεί έχει μεγάλη πιθανότητα να πεθάνει. Αλλά κι έτσι δεν θα ζήσει». Το δίλημμα η Λάρα δεν θα το επεξεργαστεί ποτέ. Αυτά είναι δουλειές των ανθρώπων.

«Προγραμματίστε το για Δευτέρα», είπα στον γιατρό και χάιδεψα το σκύλο μου. Είχα αποφασίσει, χωρίς να έχω πραγματικά ξεμπερδέψει με το δίλημμα. «Τυχερή. Δεν ζυγίζεις τα πράγματα», μουρμούρισα κι η Λάρα συμφώνησε κουνώντας την ουρά της.