ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΓΟΥΣΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ

Υπάρχει λόγος που μεγαλώνοντας τα μουσικά μας γούστα παραμένουν σταθερά και δυσκολευόμαστε να ακούσουμε νέα κομμάτια; Υπάρχει και δεν απαραιτήτως να κάνει με την ποιότητα των τραγουδιών.

Φέρνω στο νου τους γονείς μου, που θεωρούσαν φασαρία την μουσική που άκουγα, ενώ εκθείαζαν από την άλλη τα δικά τους ακούσματα. Μεγάλες οι ενστάσεις μου τότε – και η ένταση στη διαπασών ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Φυσικά, όπως έλεγε η γιαγιά Μαρία, «εδώ που είμαι θα έρθεις», που σημαίνει ότι εγώ και οι φίλοι μου σήμερα απορούμε με τα κομμάτια που ολημερίς και ολονυχτίς ακούγονται σε ραδιόφωνα και μαγαζιά.

Το ερώτημα, επομένως, είναι: Εξελίσσεται το γούστο μας στη μουσική καθώς μεγαλώνουμε; Ή από ένα σημείο και μετά οι προτιμήσεις μας παραμένουν σταθερές;

Η μουσική των παιδικών μας χρόνων

Όπως εξηγεί σε δημοσίευσή του ο Frank McAndrew, καθηγητής Ψυχολογίας στο Knox College, «οι μουσικές προτιμήσεις αρχίζουν να παγιώνονται από την ηλικία των 13 ή 14 ετών και στις αρχές της δεκαετίας των 20 έχουμε πλέον καταλήξει στις μουσικές και τα τραγούδια που αγαπάμε. Φτάνοντας στην ηλικία των 33, οι περισσότεροι σταματάμε να εξερευνούμε νέα είδη, ενώ αν ένα τραγούδι κυκλοφόρησε στις αρχές της εφηβείας μας, είναι πιθανό να παραμείνει δημοφιλές μεταξύ της ηλικιακής μας ομάδας σε όλη μας τη ζωή». Μάλιστα, όπως επισημαίνει, το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες.

Pexels Wellington Cunha

Το χάσμα στα μουσικά γούστα

Κατ’ αρχάς, σύμφωνα με δημοσίευση στο The Journal of Neuroscience, η ικανότητα του εγκεφάλου να κάνει λεπτές διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών συγχορδιών και άλλων μουσικών στοιχείων χειροτερεύει με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι στα αυτιά των μεγαλυτέρων τα νέα τραγούδια μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους, κάτι που δεν ισχύει για τους νεότερους.

Από την άλλη, υπάρχει στην κοινωνική ψυχολογία το λεγόμενο «φαινόμενο της απλής έκθεσης», το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ένα ερέθισμα οδηγεί στην πιο θετική αξιολόγησή του. Άρα τείνουμε να προτιμούμε αυτό που γνωρίζουμε. Όπως είναι αναμενόμενο, στην αρχή της εφηβείας περνάμε περισσότερο χρόνο ακούγοντας μουσική σε σχέση με τα 30 μας, που οι υποχρεώσεις και οι φιλοδοξίες απορροφούν τον χρόνο μας. Γι΄ αυτό μεγαλώνοντας τείνουμε να ακούμε κομμάτια που μας είναι οικεία και μας προσφέρουν ανακούφιση, συνδέοντάς μας με μια εποχή πιο απλή.

Freepik

Μουσική για νέους

Ένας ακόμα λόγος που στους μεγαλύτερους δεν αρέσει η μουσική των νέων είναι ότι εξαρχής δεν έχει δημιουργηθεί για αυτούς. «Στην πραγματικότητα, συχνά γράφεται με σκοπό να τους ενοχλήσει. Μουσικά είδη, όπως punk, rap, hip-hop, heavy metal ξεκίνησαν ως μια επανάσταση των νέων ενάντια σε αυθεντίες και ξεπερασμένους τρόπους. Επιπλέον, πολλά δημοφιλή τραγούδια έχουν θέματα που σχετίζονται περισσότερο με τις νεότερες ηλικίες», αναφέρει ο McAndrew.