8 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟ

Τα ζώα συντροφιάς θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν ρόλο life coach στη ζωή μας, μιας και έχουν την ικανότητα να μας διδάσκουν ορισμένα πράγματα καλύτερα από τους ανθρώπους.

Σπάνε ποτήρια, γεμίζουν τρίχες το σπίτι μας, γρατζουνάνε τις πόρτες και θέλουν να παίξουν την ώρα που εμείς έχουμε ανάγκη να ξεκουραστούμε. Παρ’ όλα αυτά, «κάθε οικογένεια θα έπρεπε να φροντίζει ένα ζωάκι, γιατί απλά μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και έχει πολλά να μας διδάξει», όπως είπε στο κλείσιμο της κουβέντας μας η Κατερίνα Π., μιλώντας για τη ζωή της σε ένα σπίτι με δύο παιδιά και δύο κατοικίδια, έναν σκύλο και ένα αιλουροειδές.

Επιστρέφοντας στο δικό μου σπίτι, όπου με περίμεναν δύο πεινασμένα γατιά, σκεφτόμουν τα λόγια της και το πώς ένα ζωάκι προσφέρει περισσότερα σε εμάς από όσα προσφέρουμε εμείς σε εκείνο. Δεν είναι μόνο ότι μας μαθαίνει τι θα πει υπευθυνότητα και υπομονή. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει ρόλο life coach στη ζωή μας. Τα ζώα συντροφιάς έχουν την ικανότητα να μας διδάσκουν ορισμένα πράγματα καλύτερα από τους ανθρώπους.

Μέσα από τη συνύπαρξη αυτή έχω πάρει κι εγώ 8 «μαθήματα ζωής», που προσπαθώ να κάνω πράξη –όχι πάντα με επιτυχία– στην καθημερινότητά μου.

Μάθημα #1: Να απολαμβάνω το παρόν όπως τα κατοικίδια

Τα κατοικίδια ζωάκια μας είναι το τέλειο παράδειγμα του τι σημαίνει mindful living και πώς μοιάζει το να είμαστε πραγματικά «παρούσες» και «παρόντες». Τα ζώα δεν ζουν με τις ενοχές ενός παρελθόντος που δεν αλλάζει, ούτε με το άγχος ενός μέλλοντος που είναι άγνωστο. Σημασία για αυτά έχει το εδώ και το τώρα. Αντί, λοιπόν, να αφήνουμε τις στιγμές να περνούν απαρατήρητες, αντί να ονειρευόμαστε πότε θα πάμε διακοπές, ας εκτιμήσουμε αυτό που υπάρχει ήδη μπροστά μας, ακόμα και αν πρόκειται για ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ.

Μάθημα #2: Να μην κρατάω κακία

«Ο άνθρωπος πιθανότατα είναι το μόνο είδος του πλανήτη που κρατάει… τεφτέρι με όσα του έχεις κάνει», μου είχε πει κάποια στιγμή ο Νίκος, εκπαιδευτής σκύλων. Κανένα σκυλί δεν θα μας κάνει μούτρα, επειδή δεν του δώσαμε μια λιχουδιά – το πολύ πολύ να κάνει κανένα νάζι για να την κερδίσει. Ακόμα και αν του φωνάξουμε, δεν θα είναι θυμωμένο μαζί μας μια ολόκληρη εβδομάδα, περιμένοντας την ευκαιρία να μας το ανταποδώσει. Οι συγκάτοικοι αυτοί μας συγχωρούν, ανεξάρτητα από το πώς έχουμε συμπεριφερθεί. Οπότε, τι νόημα έχει εμείς να μένουμε κολλημένοι σε ένα συναίσθημα αρνητικό, το οποίο δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε;

Jonas Vincent/ unsplash

Μάθημα #3: Να αποδέχομαι τον εαυτό μου

Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί ένα τεριέ να θέλει να γίνει γερμανικός ποιμενικός, ή μια μαύρη γάτα να επιδιώκει να γίνει άσπρη; Σε αντίθεση με τα ζώα, οι άνθρωποι ξοδεύουμε πολύ χρόνο προσπαθώντας να μοιάσουμε σε κάτι άλλο. Αντί να βλέπουμε τις δυνατότητές μας και όσα μας κάνουν μοναδικούς (ακόμα και αν είναι αδυναμίες), εστιάζουμε στις ζωές άλλων. Πόσο βαρετό, όμως, θα ήταν αν όλα τα σκυλιά, τα ψάρια, τα πουλιά ήταν ίδια, ή συμπεριφέρονταν με τον ίδιο τρόπο! Ας αποδεχτούμε τον εαυτό μας, με όλα τα καλά και τα κακά, τα όμορφα και τα άσχημα.

Μάθημα #4: Να είμαι ευγνώμων

Μπορεί να είμαστε υγιείς, να έχουμε μια όμορφη οικογένεια και καλούς φίλους, μια δημιουργική δουλειά που μας επιτρέπει να κάνουμε πράγματα τα οποία μας αρέσουν, και πάλι θα βρούμε τρόπο να συγκριθούμε με τους γύρω μας. Πάντα κάτι θα μας δυσαρεστεί. Βεβαίως, τα κατοικίδια δεν χρειάζεται να ανησυχούν για λογαριασμούς ή για άρρωστους συγγενείς, εξακολουθούν όμως να μας υπενθυμίζουν όλα εκείνα για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Τα ζωάκια μας είναι χαρούμενα με το να βρίσκονται απλώς κοντά μας, με μια βόλτα στο πάρκο, με ένα χάδι.

Χριστίνα Αβδίκου

Μάθημα #5: Να απολαμβάνω το ταξίδι

«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις», έγραφε ο Καβάφης στην «Ιθάκη». Μπορεί ο ποιητής να το εξέφρασε με τρόπο που δεν καταλαβαίνουν τα ζωάκια μας, όμως εκείνα και απολαμβάνουν το ταξίδι και δεν εστιάζουν στον προορισμό. Όταν τα σκυλιά πηγαίνουν μια βόλτα με το αυτοκίνητο, βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο, μυρίζουν τον αέρα. Δεν ενδιαφέρονται για το πού πηγαίνουν. Παρόλο που είναι καλό να έχουμε στόχους, όταν είμαστε προσκολλημένοι μόνο στο αποτέλεσμα, απογοητευόμαστε και νευριάζουμε όποτε οι προσδοκίες μας δεν ικανοποιούνται. Ας είμαστε «ανοιχτοί» σε νέες εμπειρίες και ας απολαύσουμε κάθε στιγμή.

Μάθημα #6: Να βρίσκω τη χαρά στα καθημερινά

Οι γάτες εκστασιάζονται όταν αντικρίζουν τα κορδόνια των παπουτσιών μου, ενώ ο σκύλος του Νίκου σηκώνει την πολυκατοικία στο πόδι, όταν ακούσει τη λέξη «βόλτα». Για τα κατοικίδια η ζωή είναι μια ατέλειωτη γιορτή, βρίσκουν τη χαρά στα πιο απλά πράγματα. Από την άλλη, οι άνθρωποι ζούμε τη ζωή μας τόσο γρήγορα, που συχνά ξεχνάμε να γιορτάσουμε τις όμορφες στιγμές της, γιατί ήδη έχουμε προχωρήσει παρακάτω.

Μάθημα #7: Να αγαπώ άνευ όρων

Τα κατοικίδια ζωάκια μας μάς αγαπούν ανεξάρτητα από την εμφάνισή μας, το πόσα χρήματα βγάζουμε, το τι αυτοκίνητο έχουμε. Το μόνο που χρειάζονται είναι λίγο νερό, λίγη τροφή και παιχνίδι. Ακόμα και οι παρεξηγημένες γάτες αισθάνονται πότε είμαστε λυπημένοι και κάθε φορά που έχουμε τις μαύρες μας έρχονται να μας παρηγορήσουν. Το γεγονός ότι ανήκουμε σε διαφορετικά είδη και δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, δεν αποτελεί εμπόδιο για τον δεσμό που δημιουργείται ανάμεσά μας.

Μάθημα #8: Να γίνομαι παιδί, μιμούμενη τα κατοικίδια

Πότε ήταν η τελευταία φορά που αφήσατε το παιδί που κρύβεται μέσα σας να… ξεσκάσει; Πότε παίξατε και γελάσατε με την καρδιά σας; Όσο περνούν τα χρόνια, ξεχνάμε τι σημαίνει ανεμελιά και πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι, ακόμα και για τους ενήλικες. Δουλειές, υποχρεώσεις, κούραση, δεν μας αφήνουν ούτε διάθεση ούτε χρόνο. Μόλις, όμως, φέρουμε, ένα κατοικίδιο στη ζωή μας θα ανακαλύψουμε ξανά τη μαγεία του παιχνιδιού, αφού έτσι θα αλληλεπιδράσουμε μαζί του, θα το εκπαιδεύουμε και θα καλλιεργούμε τη σχέση μας.