ΕΚΛΟΓΕΣ 2023: ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ’ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ…

Τι μας περιμένει μετά τις εκλογές; Όταν αρχίσουν να ξεφτίζουν οι προεκλογικές μπογιές κι αποκαλυφθεί γκρίζο και μολυβένιο το αληθινό πρόσωπο της χώρας;

Η Ελλάδα προεκλογικά ανθοφορεί. Από παλιά. Παροχές, εξαγγελίες, ταξίματα, οράματα και  δεσμεύσεις με το κιλό. Όλα ρόδινα. Μέλι και μελωδικά βιολιά σε μια πολλά υποσχόμενη Εδέμ.

Έτσι θα πάει και μέσα στο θέρος, είπα αρκετά απαισιόδοξος σε μια νυχτερινή συνομιλία με τον άλλο, αισιόδοξο εαυτό μου. Με νικητήριες τρομπέτες, θα πάει, με τα μπάνια του λαού, τις άπλες του Ιουλίου και τα πανηγύρια του Αυγούστου. Όμως, όταν πιάσει ο Σεπτέμβριος, οι προεκλογικές μπογιές σιγά σιγά θα φεύγουν και το αληθινό πρόσωπο της χώρας θα αποκαλυφθεί γκρίζο και μολυβένιο.

Πρώτα πρώτα, γιατί θα τελειώσει η καλοκαιρινή σεζόν και οι εποχικοί του τουρισμού θα επιστρέψουν στις δέλτους της ανεργίας και του προβληματισμού.

Έπειτα, θα ’ρθουν μέσα στο Φθινόπωρο οι αγαπημένες Βρυξέλλες και θα υπενθυμίσουν ότι τελειώνει η περίοδος της δημοσιονομικής χαλαρότητος. Όπερ σημαίνει όριο στις κρατικές δαπάνες και αυστηρή πειθαρχία όπως πρώτα.

Και επειδή το ένα φέρνει τ’ άλλο, θα βγουν σεργιάνι οι γνωστές μαινάδες της Αγοράς και θα αρχίσουν να προειδοποιούν, να βαθμολογούν και να τιμωρούν τους απείθαρχους. Κι άντε μετά να πειστούν οι ξένοι για επενδύσεις όταν σε δουν κάτω από τη βάση…

© 2019 Yorgos Karahalis/AP Photo

Τότε να δούμε που θα βρεθούν τα λεφτά για την Υγεία, την Παιδεία, τους διορισμούς, τις αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις κλπ, κλπ.

Και μη μου πεις ότι θα τα βρουν από την αυστηρή φορολόγηση στους μεγάλους, γιατί, πρώτον, θα σου θυμίσω ότι αυτά δεν έγιναν ποτέ στο παρελθόν και, δεύτερον, ότι αργούν να αποδώσουν τα σχετικά μέτρα.

Αλλά λέω και κάτι άλλο: είδες να υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια, μελετημένα και σοβαρά κι όχι σαν αυτά τα γυαλιστερά τα προεκλογικά, λόγου χάριν για την αμυντική βιομηχανία, μείζον θέμα αν δεν απατώμαι.

Λυπάμαι, αλλά δεν τα βλέπω. Και σαν φτωχοί συγγενείς θα συνεχίσουμε να βλέπουμε την Τουρκία να φτιάχνει δικό της ελικοπτεροφόρο, δικά της πολεμικά αεροσκάφη, δικά της drones και πολεμικό υλικό πάσης φύσεως το οποίο εξάγει.

Άσε, δε, που έβγαλε στην αγορά δικό της αυτοκίνητο, αποτέλεσμα πολύχρονου σχεδιασμού και πλάνων για την αυτοκινητοβιομηχανία της. Αυτά συγκροτούν σπουδαία παραγωγική βάση που τη βοηθούν να ξεπερνά προοπτικά δύσκολες οικονομικές συγκυρίες σαν την σημερινή.

© 2019 Petros Giannakouris/AP Photo

Πάμε παρακάτω; Πάμε. Τι θα γίνει με τους διορισμούς ημετέρων σε Οργανισμούς, νοσοκομεία κλπ, καθώς και με τους μετακλητούς; Θα θριαμβεύσει η αξιοκρατία, θα μπει στη μπάντα το κομματικό πρόσημο και θα παύσουν να βολτάρουν «τα δικά μας παιδιά» στα εκατοντάδες κρατικά κτήρια; Μακάρι να συμβεί, αλλά πολύ αμφιβάλλω, όποιος κι αν βρεθεί στο τιμόνι της χώρας.

Το ίδιο μικρές είναι οι προσδοκίες μου για την ανακαίνιση του κράτους. Ξέρεις τι δουλειά χρειάζεται για να πάρει σάρκα και οστά έστω το στοιχειώδες; Πολλή δουλειά, φίλε μου. Έχουμε να κάνουμε με ερειπιώνα. Απαιτείται γκρέμισμα. Πάλι αμφιβάλλω, αλλά θεώρησέ το ως κουσούρι του δύσπιστου…

Για το περιβάλλον, είπες; Κοίτα, αν κατισχύσουν οι σημερινοί, πολύ φοβάμαι ότι θα θυσιαστεί στον βωμό  της αγοράς. Τσιμέντο στις παραλίες, ανεμογεννήτριες θα φυτεύονται παντού, η αυθαιρεσία θα γίνει καθεστώς.

Αν κυβερνήσουν οι άλλοι, που έχουν δείξει ιδιαίτερη έγνοια για το περιβάλλον, ελπίζω να δώσουν προτεραιότητα και να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη των προσδοκιών. Μεταξύ αυτών, περιμένω και συστηματικό γκρέμισμα αυθαιρέτων. Για να δούμε.

Υπάρχουν κι άλλα που θέλουν στιβαρή αντιμετώπιση. Για παράδειγμα, τα πανεπιστήμια. Ούτε μπάτε σκύλοι αλέστε –με προπηλακισμούς καθηγητών, καταλήψεις από άσχετους κλπ– ούτε φαιδρότητες του τύπου πανεπιστημιακή αστυνομία.

Φυσικά υπάρχει και το θέμα της ασφάλειας και της παραβατικότητας. Εδώ θέλει μέτρο και ψυχραιμία, κι όχι αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή ακόμη κι εκεί που δεν χρειάζεται. Πάντως, μη νομίζεις ότι υπάρχει μαγικό ραβδί που θα εξαλείψει την εγκληματικότητα, τις διαρρήξεις και τα λοιπά. Για να μην έχεις ψευδαισθήσεις το λέω.

Όχι, δεν ξέχασα τα εθνικά θέματα. Εδώ, όποιος κι αν κυβερνήσει θα τα βρει σκούρα. Η γείτων είτε με Ερντογάν είτε με τους άλλους το ίδιο απειλητική και διεκδικητική θα υπάρχει. Οπότε…

Στα είπα όλα; Όχι βέβαια. Και κυρίως δεν σου είπα να ακούσεις εκείνο το παλιό του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, που μας δάνεισε τον σημερινό τίτλο. Άκουσέ το και τα λέμε…