ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ

Αν τα μωρά μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι με κατοικίδια, φαίνεται ότι μειώνεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουν ορισμένες τροφικές αλλεργίες.

Δεν είναι μια και δυο οι περιπτώσεις που έχω υπ’ όψιν μου, με γυναίκες που, ενώ πριν μείνουν έγκυες διατείνονταν πως τα κατοικίδια ήταν μέλη της οικογένειας τους, μετά ήταν σαν να έπαθαν επιλεκτική αμνησία. Κινδυνεύουν τα μωρά από τα αγαπημένα μας οικόσιτα ζώα;

Επειδή φαντάζομαι τι θα πεις, θα ήθελα να πατήσεις ένα pause στις σκέψεις σου, έως ότου διαβάσεις τι λένε οι γυναικολόγοι επί του θέματος. Πιο συγκεκριμένα, τι λέει η Μαρία Βλητάκη, μαιευτήρας χειρουργός-γυναικολόγος, η οποία έχει γράψει πως «η κύηση αποτελεί μέρος της φυσιολογικής ζωής μιας γυναίκας και δεν είναι απαγορευτική για τη συμβίωση με οικόσιτα, αλλά απαιτεί αυξημένη προσοχή σε σχέση με συγκεκριμένα νοσήματα που μπορεί να μεταδοθούν από κάποια ζώα με συγκεκριμένο τρόπο και να προκαλέσουν προβλήματα».

Αν έχεις γάτα, υπάρχει π.χ. ο κίνδυνος της τοξοπλάσμωσης, που επιβάλλει προσεκτικούς κανόνες υγιεινής,

Αν έχεις σκύλο, πρέπει να μάθει να μην πηδάει πάνω στην κοιλιά της εγκύου, να μη δαγκώνει, να είναι εμβολιασμένος και να γίνει μια προετοιμασία ώστε το κατοικίδιο να μη θεωρήσει ότι ο ερχομός του μωρού τράνηξε όλη την προσοχή των φροντιστών του. Βλέπεις, τότε μπορεί να πάθει κατάθλιψη (σκύλος φίλης μου πήδηξε από το μπαλκόνι) ή να γίνει επιθετικός.

Κατοικίδια, μωρά και τροφικές αλλεργίες

Εσχάτως, μια γυναίκα που είχε μωρό με ρώτησε αν ξέρω πού μπορεί να δώσει τον σκύλο της, γιατί έχει γίνει επιθετικός και δεν ευνοείται η συνύπαρξη. Της θύμισα πως ζει στην Ελλάδα των εκατομμυρίων αδέσποτων και ότι όταν υιοθέτησε τον σκύλο, ανέλαβε μια ευθύνη που θα ήταν χρήσιμο να τιμήσει, καθώς μεγαλώνει και παιδί (άρα, έχει άλλη μια υποχρέωση που είναι χρήσιμο να τιμήσει για να μην καταστρέψει μια ακόμα ψυχή). Δηλαδή, αντί να ψάχνει πού να ξεφορτωθεί ένα ζώο που έχει ζήσει μαζί της για κάποια χρόνια (και έχει δεθεί, με ό,τι συνεπάγεται αυτό), θα ήταν προτιμότερο να αφιερώσει λίγο χρόνο από τη ζωή της μαζί με τον σύντροφο της στον σκύλο και να ζήσουν όλοι αρμονικά.

Δεν φάνηκε να της αρέσει η απάντηση μου. Δεν έδειξα να με νοιάζει γιατί, όπως της είπα, δεν θέλω να σπαταλώ τον χρόνο μου σε κακομαθημένους ανθρώπους που μπορούν να αδιαφορούν για τις ψυχές που έχουν δίπλα τους.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Λίγες ημέρες μετά, βρήκα μια ενδιαφέρουσα δημοσίευση. Ερευνητές από την Ιαπωνία ανέλυσαν δεδομένα από 97.413 μητέρες και περισσότερα από 65.000 παιδιά, που συμμετείχαν στην Ιαπωνική Μελέτη Περιβάλλοντος και Παιδιών. Εξετάστηκαν οι συσχετίσεις μεταξύ της έκθεσης σε διάφορα είδη κατοικίδιων ζώων κατά την ανάπτυξη του εμβρύου ή την πρώιμη βρεφική ηλικία, και τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικών αλλεργιών.

Όπως αναφέρεται στην περίληψη της δημοσίευσης, «η έκθεση σε σκύλους ή γάτες κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης ή της πρώιμης βρεφικής ηλικίας εκτιμήθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικών αλλεργιών μέχρι την ηλικία των 3 ετών». Ειδικότερα:

• Η έκθεση σε σκύλο εκτιμήθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών στα αβγά, το γάλα και τους ξηρούς καρπούς.
• Η έκθεση σε γάτα εκτιμήθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών στα αβγά, το σιτάρι και τη σόγια.
• Η συνεχής έκθεση σε σκύλο και γάτα από την ανάπτυξη του εμβρύου έως τη βρεφική ηλικία εκτιμήθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικών αλλεργιών.

Διαπιστώθηκε πως όσα παιδιά εκτέθηκαν σε γάτες ή σκύλους εσωτερικού χώρου είχαν από 13% έως 16% χαμηλότερο κίνδυνο για όλες τις τροφικές αλλεργίες, σε σύγκριση με τα μωρά που ζούσαν σε σπίτια χωρίς κατοικίδια.

«Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η έκθεση σε σκύλους και γάτες μπορεί να είναι ευεργετική κατά της ανάπτυξης ορισμένων τροφικών αλλεργιών, μειώνοντας έτσι τις ανησυχίες σχετικά με τη διατήρηση κατοικίδιων και μειώνοντας το βάρος των τροφικών αλλεργιών», σημείωσαν οι συγγραφείς.

Επισημάνθηκε, βέβαια, πως παρατηρήθηκε ότι η έκθεση του χάμστερ κατά την ανάπτυξη του εμβρύου συνδέθηκε με σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο αλλεργιών σε ξηρούς καρπούς. Οι συγγραφείς εικάζουν ότι οι ξηροί καρποί που καταναλώνουν τα χάμστερ μπορεί να ευαισθητοποιήσουν τα βρέφη μέσω της σωματικής επαφής ή της οικιακής σκόνης.

Ο ακριβής μηχανισμός παραμένει ασαφής, αλλά οι ειδικοί λένε ότι η συνύπαρξη με κατοικίδια ζώα μπορεί να ενισχύσει το μικροβίωμα του εντέρου ενός βρέφους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω αλλαγών στο μικροβίωμα του γονέα ή του σπιτιού. Υποθέτω θυμάσαι πως το μικροβίωμα επηρεάζει τις ανοσολογικές αποκρίσεις και το ανοσοποιητικό σύστημα κάθε ανθρώπου, οπότε και αν αναπτύσσουμε αλλεργίες ή όχι.

Μολονότι υπό –ας πούμε– φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να θέτουμε ως προτεραιότητα αυτό που λέγεται ευθύνη και αγάπη (ακόμα καλύτερα αν βάλεις την αγάπη πρώτη), στην περίπτωση των κατοικίδιων και των αλλεργιών οι επιστήμονες εξηγούν πως τα ζώα μπορούν δυνητικά να προστατεύουν τα παιδιά μας από τις αλλεργίες, εφόσον υπάρχει πρώιμη έκθεση.