ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥΣ; ΜΑΘΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ

Μπορεί να είσαι σε θέση να αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά τα προσωπικά σου άγχη, είσαι όμως το ίδιο ικανός και στο να διαχειριστείς το άγχος που σου μεταφέρουν οι γύρω σου; Μάθε τι μπορείς να κάνεις για να φροντίσεις τους άλλους, αλλά και τον εαυτό σου.

Υπάρχουν δύο πλευρές στο άγχος. Στη μία, είσαι εσύ που το βιώνεις και έχεις βρει τρόπους να το διαχειριστείς: γιόγκα, διαλογισμός, ψυχοθεραπεία, ένας περίπατος ή ό,τι τέλος πάντων λειτουργεί στη δική σου περίπτωση. Στην άλλη, γίνεσαι ο αποδέκτης του άγχους που βιώνει κάποιος άλλος. Τι μπορείς να κάνεις τότε; Μπορείς να προστατευτείς από το άγχος που σου μεταδίδει π.χ. ένας τελειομανής σύντροφος ή ένας αγχώδης συνεργάτης; Ταυτόχρονα, υπάρχει τρόπος να τον βοηθήσεις στη διαχείριση του δικού του άγχους, χωρίς να θέσεις σε κίνδυνο τη δική σου ψυχική και πνευματική υγεία;

Τα τέσσερα βήματα που ακολουθούν θα σε βοηθήσου να φροντίσεις τόσο εσένα όσο και τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου.

Πρώτο βήμα στη διαχείριση του άγχους: Η συμπόνια

Μπορεί κάποια στιγμή να νιώσεις θυμό ή απογοήτευση απέναντι στο αγχωμένο αυτό άτομο. Μπορεί να αισθανθείς ενοχές. Μπορεί οτιδήποτε. Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας με συμπόνια είναι το απαραίτητο πρώτο βήμα, για τη διαχείριση της κατάστασης. Βέβαια, η συμπόνια είναι κάτι που πρέπει να δείχνεις τόσο για τον ίδιο σου τον εαυτό όσο και για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, αποδεχόμενος αυτό που ο καθένας μπορεί να κάνει σε μια δεδομένη στιγμή. Ταυτόχρονα, βέβαια, πρέπει να γίνονται προσπάθειες και βήματα βελτίωσης.

iStock

Εντόπισε επαναλαμβανόμενα μοτίβα

Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν το άγχος αρκετές φορές οι άνθρωποι επιλέγουν είτε τον υπερβολικό έλεγχο είτε την αναζήτηση στηρίγματος.

Στην πρώτη περίπτωση, τα άτομα προσπαθούν να πετύχουν μια αίσθηση σταθερότητας, ελέγχοντας τα πάντα στη ζωή τους. Μπορεί, για παράδειγμα, να θέλουν να τηρούν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ή να ζουν ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες. Όμως, η ζωή δεν είναι σταθερή και αναπόφευκτα τα πλάνα ανατρέπονται. Όταν, λοιπόν, ο κόσμος δεν συμμορφώνεται με τα σχέδιά τους στενοχωριούνται και τον κατηγορούν.

Από την άλλη, οι άνθρωποι που αναζητούν στηρίγματα, ζητούν διαρκώς επιβεβαίωση, δεν εμπιστεύονται τη δική τους κρίση και προτιμούν να παραμένουν παθητικοί, δίνοντας σε κάποιον άλλο το τιμόνι της ζωής τους. Έτσι, μεταβιβάζουν την ευθύνη για τη διαχείριση του δικού τους άγχους.

ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ.

Η διαχείριση άγχους θέλει όρια

Είναι φυσικό να θες να φροντίσεις τους ανθρώπους γύρω σου, να θες να τους προστατεύσεις από τις δυσκολίες και τα αρνητικά συναισθήματα. Σε έναν βαθμό αυτό είναι όμορφο και θεμιτό. Ωστόσο, αν το παρακάνεις, μακροπρόθεσμα η πρακτική αυτή θα γυρίσει μπούμερανγκ, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα λύσει. Πώς; Με το να είσαι υπερπροστατευτικός δεν τους επιτρέπεις να βρουν αποτελεσματικούς και υγιείς μηχανισμούς αντιμετώπισης.

Ο καθορισμός ορίων είναι ο καλύτερος τρόπος για να τους βοηθήσεις και παράλληλα να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Για να το πετύχεις αυτό, μίλησε για τα μοτίβα που επαναλαμβάνονται, περίγραψε τα προβλήματα που γεννιούνται από τη συμπεριφορά αυτή, πρότεινε λύσεις.

iStock

Υποστήριξη και όχι κανάκεμα

Ο καλός δάσκαλος υποστηρίζει τους μαθητές τους στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν νέες δεξιότητες και τα κατανοήσουν νέες ιδέες. Το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ: να είσαι υποστηρικτικός.

Τα υψηλά επίπεδα άγχους μπορεί να δυσκολέψουν το έργο σου, μιας και η πρώτη μας αντίδραση δεν είναι η διαχείρισή του, αλλά το να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να διώξουμε το αρνητικό συναίσθημα το συντομότερο δυνατό. Το άγχος, όμως, δεν δυναμώνει όταν το βιώνουμε. Αντιθέτως, μας βοηθά να αναπτύξουμε ανθεκτικότητα. Μην ξεχνάς ότι έτσι μαθαίνουμε να ζούμε με τα δύσκολα συναισθήματα και να χτίζουμε συναισθηματικές δεξιότητες για να τα αντιμετωπίζουμε πιο αποτελεσματικά.