ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
Το να κλαίμε μπροστά στα παιδιά δεν είναι αμάρτημα, όπως πίστευαν οι παλιότεροι, ούτε σφάλμα ανεπανόρθωτο. Υπάρχουν όμως ορισμένοι τρόποι που θα μας επιτρέψουν να το κάνουμε σωστά, χωρίς να τα τρομάξουμε.
Επικρατεί μια περίεργη συνθήκη από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός. Είναι μάλλον η ακριβής στιγμή που σταματάς να είσαι παιδί, με την έννοια ότι τώρα προέχει κάποιος άλλος, ότι εσύ πρέπει να προσφέρεις παρηγοριά, ασφάλεια και χάδι. Σημαίνει άραγε αυτό ότι δεν δικαιούσαι πλέον να τα αποζητάς κι εσύ; Σημαίνει μήπως ότι τα δικά σου συναισθήματα μπαίνουν αυτομάτως σε δεύτερη μοίρα και δεν πρέπει να τα μοιράζεσαι;
Οι παλιότεροι γονείς πίστευαν πως ναι. Ίσως σας έχει τύχει να ακούσετε από τη μητέρα σας: Μην κλαις μπροστά στο παιδί! Σκούπισε γρήγορα τα μάτια σου μην καταλάβει ότι έκλαιγες και στενοχωρηθεί! Κάτι τέτοιο είναι λάθος. Φυσικά, κανείς δεν λέει ότι πρέπει να επιδιώκουμε να κλαίμε μπροστά στα παιδιά, αλλά αν τύχει και μας δουν, δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να κρυφτούμε. Άλλωστε η προσπάθεια του να κρύψουμε κάτι από τα παιδιά, συχνά δημιουργεί πολλά ερωτηματικά και περισσότερο άγχος.
Να κλαίμε μπροστά στα παιδιά; Τι λένε οι ειδικοί
Αρχικά, σκεφτείτε τι σας ανησυχεί σε μια τέτοια κατάσταση. Μήπως σκεφτούν ότι φταίνει εκείνα; Μήπως κατηγορήσουν τον εαυτό τους για τα δικά σας δάκρυα; Μήπως η λύπη σας τα στενοχωρήσει κι εκείνα ή τα κάνει εύθραυστα μεγαλώνοντας;
Μήπως μοιάζετε αποτυχημένοι στα μάτια τους; Οι γονείς πρέπει να σταματήσουν να ντρέπονται για τις αδυναμίες τους. Δεν υπάρχει τίποτα εξευτελιστικό στο να έχει κανείς συναισθήματα και να τα εκφράζει, λένε οι ειδικοί.
Τι χρειάζεται να κάνετε αν σας δουν να κλαίτε;
Το να σας δουν τα παιδιά να βάζετε τα κλάματα και να είστε σε μια φορτισμένη συγκινησιακή κατάσταση, δεν είναι μια στιγμή αδυναμίας. Μπορείτε να τους πείτε ότι και οι μαμάδες αλλά και οι μπαμπάδες κλαίνε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάτι κακό. Εξηγήστε τους ότι η συναισθηματική σας φόρτιση δεν θα σας σταματήσει από το παίξετε μαζί τους, να διαβάσετε ή να τους ετοιμάσετε το φαγητό τους.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να να μπορείτε να χειριστείτε τον εαυτό σας και να παραμείνετε ψύχραιμοι, πράγμα που όπως έχουμε ξαναπεί, είναι το σπουδαιότερο όπλο ενός γονιού. Το βασικότερο είναι να εξηγήσετε στα παιδιά τι συμβαίνει, ώστε να βεβαιωθούν πως δεν φταίνε εκείνα. Έχουν μια τάση τα παιδιά, επειδή αισθάνονται το κέντρο του κόσμου των γονιών τους, να θεωρούν ότι εκείνα φταίνε. Τονίστε πως δεν χρειάζεται να κάνουν ή να πουν το παραμικρό και πως σε λίγη ώρα θα είστε και πάλι καλά.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό τα παιδιά να συνεχίσουν να νιώθουν ασφαλή, ακόμα κι όταν οι γονείς είναι λυπημένοι. Εξηγήστε τους ότι θα συνεχίσετε να τους παρέχετε ασφάλεια, ακόμα κι αν εσείς δεν έχετε κέφια. Για παράδειγμα, πάρτε τα μια αγκαλιά, ώστε να καταλάβουν ότι αυτό που συμβαίνει είναι περαστικό και ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η ρουτίνα τους.
Γιατί είναι καλό να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας με τα παιδιά
Αποφύγετε τις λεπτομέρειες στις εξηγήσεις σας. Θα τα φορτίσετε άδικα με πληροφορίες που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Τα παιδιά είναι επιτρεπτό να σας βλέπουν μια στο τόσο με δάκρυα στα μάτια, αλλά δεν χρειάζεται να επιβαρύνονται.
Με το να μην κρύβουμε τα δάκρυά μας, γινόμαστε το καλύτερο παράδειγμα για να τους δείξουμε πώς να διαχειρίζονται κι εκείνα τη λύπη τους. Τους δείχνουμε ότι τα αρνητικά συναισθήματα είναι μέσα στη ζωή και μπορούν να συνυπάρχουν με τα θετικά.
Παράλληλα, δημιουργούμε μια σχέση ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά μας, διότι τους δείχνουμε ποιοι στ' αλήθεια είμαστε. Τα συναισθήματα είναι πάντα μια αληθινή έκφραση του εαυτού και δεν χρειάζεται να τα κρύβουμε.
H Εύη Σταθάτου είναι πιστοποιημένη parent coach.
Βρείτε εδώ τα audio articles που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.
Για να ακούτε τα άρθρα του OW που είναι διαθέσιμα σε ηχητική μορφή, μπορείτε να μας ακολουθήσετε σε Spotify και σε Apple Podcasts.